Η Κερασιά, βρίσκεται σκαρφαλωμένη σε μια πλαγιά, αγναντεύοντας αριστερά τη λίμνη με φόντο τις υπέροχες Αγρφιώτικες βουνοκορφές. Για την Κερασιά έχουμε την πρώτη ιστορική μαρτυρία (πρώτη και για όλη την περιοχή) το 1343 από Χρυσόβουλο του Σέρβου αυτοκράτορα Στεφάνου Δουσάν σύμφωνα με το οποίο η Κερασιά ορίζεται μετόχιο της μονής Λουκουσάδας (Λοξάδα).

Σημαντική για το χωριό ήταν η ετήσια πανήγυρης της 23ης Αυγούστου.
Το όνομα Κερασιά οφείλεται στις πολλές κερασιές που φυτρώνουν εδώ από μόνες τους. Το κλίμα είναι εξαιρετικό.

Οι βρύσες της κλεφτόβρυσης, της Μάνας νερού ή στο Κιούγκι προσφέρονται για όμορφους περιπάτους.

Στην εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου, σε μια πλάκα της υπάρχει η ένδειξη: 1770. Η εκκλησία χτίστηκε κατά την παράδοση μετά από υπόδειξη της ίδιας της Παναγίας. Η εικόνα της ήρθε από τη Λάσδα και κρεμάστηκε σε μια καρυδιά. Στο δρόμο προς το χωριό – πάντα κατά την παράδοση – η Παναγία έκλαιγε κι όπου έπεφταν τα δάκρυά της φύτρωναν ζουμπούλια, τα περίφημα “δάκρυα της Παναγίας”.

Η εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής, χτίστηκε το 1875 με καμπαναριό του 1917 κι άσπρο πορόλιθο και οι εικόνες της εκκλησίας του Προφήτη Ηλία χρονολογούνται από το 1905 και είναι έργο του ζωγράφου Ν. Ασημένιου.