Το Νεοχώρι είναι ένα χωριό απλωμένο στην πλαγιά με πολλούς “μαχαλάδες” και καταπληκτική θέα προς τη λίμνη.

Απέχει από την Καρδίτσα 37 χλμ., ανήκει στη Δημοτική Ενότητα Νεβρόπολης Αγράφων. Βρίσκεται σε υψ. 900-1050 μ.

Η ονομασία Νεοχώρι και παράλληλα η ύπαρξη των τοπωνυμιών “Παλιοχώρι” και “κτίρια” μας παραπέμπουν στην υπόθεση ότι υπήρξε κάποιος παλαιότερος οικισμός ο οποίος για κάποιο λόγο διαλύθηκε και στη θέση του ιδρύθηκε το Νέο Χωριό (Νεοχώρι).

Με τη συνθήκη του Ταμασίου στα 1525 το Νεοχώρι ορίστηκε πρωτεύουσα των Αγράφων και το 1526 εμφανίζεται ως κεφαλοχώρι.

Υπήρξε έδρα της Επισκοπής Φαναρίου και Νεοχωρίου από τον 14ο αιώνα μέχρι την επανάσταση του 1821και σ’ αυτό ήκμασε μία από τις σπουδαιότερες Σχολές των Αγράφων. Στην Τουρκοκρατία υπήρξε λημέρι κλεφταρματολών.

Το Νεοχώρι κατά τον 16ο και 17ο αιώνα έφτασε στο απόγειο της ακμής του Ενδεικτικές είναι οι μαρτυρίες για τις δυο πλούσιες οικογένειες του Παναγιώτη Κουσκουλά και Παναγιώτη Μορφέση οι οποίες χρηματοδότησαν την αγιογράφηση αρκετών ναών της ευρύτερης περιοχής των Αγράφων αλλά και άλλων κοινωφελών έργων.

Μετά την καταστροφή της Νεράιδας κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε την έδρα του εδώ το Στρατηγείο του Συνδέσμου της Συμμαχικής Αποστολής, ενώ στο οροπέδιο της Νεβρόπολης λειτούργησε το 1943 το πρώτο Αντάρτικο Αεροδρόμιο. Στην Κατοχή το χωριό υπέστη αρκετές ζημιές, καθώς κάηκαν 50 οικίες. Σήμερα ο επισκέπτης του τόπου δεν πρέπει να παραλείψει να δει δυο παλιές οικίες μέσα στο χωριό που διασώζουν τις πανέμορφες ξυλόγλυπτες βεράντες τους, δείγματα της τοπικής αρχιτεκτονικής παράδοσης.

Η δημιουργία της λίμνης έπληξε κύρια τον οικισμό αυτό ο οποίος είχε τις μεγαλύτερες ιδιοκτησίες στο οροπέδιο της Νεβρόπολης με αποτέλεσμα η παρακμή του στο εξής να είναι ραγδαία. Στη λίμνη πνίγηκαν 22 Νεοχωρίτες κατά τη μετακίνησή τους με καΐκι στις 6.12.1960 και η περιοχή βυθίστηκε στο πένθος. Από τότε στο χωριό δεν χορεύουν τους περίφημους Πασχαλινούς τριπλούς χορούς.

Εδώ μπορούμε να επισκεφθούμε το μονόχωρο ναό του Αγ. Νικολάου με νάρθηκα στη δυτική πλευρά και εξωνάρθηκα στα βόρεια. Από τις τοιχογραφίες του σήμερα σώζονται μόνο τμήματα διαφόρων εποχών του 16ου και 17ου αιώνα. Επίσης τους ναούς Αγ. Μαρίνας, Αη-Γιάννη, Αγ. Γεωργίου, Παναγίας και Προφήτη Ηλία.

Σήμερα στο χωριό λειτουργούν ξενώνες και κατασκηνώσεις και ο επισκέπτης μπορεί να βρει δωμάτια για ενοικίαση.

Ο πληθυσμός του χωριού 300 άτομα το χειμώνα και γύρω στα 1000 άτομα το καλοκαίρι.

Στο παλιό Σχολείο του Νεοχωρίου στεγάζεται το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, Έρευνας και Ενημέρωσης που στοχεύει στην έγκυρη περιβαλλοντική πληροφόρηση, στη διαχείριση φυσικών πόρων και στην προστασία οικοσυστημάτων της περιοχής.

Ο Βοτανικός Κήπος Νεοχωρίου που είναι ανοικτός καθημερινά στους επισκέπτες περιλαμβάνει θαμνότοπους, οικοσυστήματα της περιοχής, φυτώρια με φλαμουριά και έλατο, υγρότοπους, αρωματικά και καλλωπιστικά φυτά. Στο Νεοχώρι υπάρχει και ανεξερεύνητο σπήλαιο με την ονομασία «Δρακότρυπα». Υπέροχη θέα προς το θεσσαλικό κάμπο και την ευρύτερη περιοχή έχει κανείς από τις θέσεις που είναι χτισμένοι οι ξενώνες του χωριού. Στο Νεοχώρι υπάρχει Δασικός και Γεωργοκτηνοτροφικός Συνεταιρισμός και λειτουργούν επίσης κατασκηνώσεις.

Διατηρούνται επίσης κάποια πολύ ενδιαφέροντα έθιμα, όπως τα Ρογκατσάρια. Το χωριό πανηγυρίζει στις 7 Ιανουαρίου, καθώς σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο γίνεται γλέντι με φαγητό και άφθονο ποτό, με χρήματα που έχουν συγκεντρωθεί από τα Ρογκατσάρια.