Από την περιοχή κατάγεται και ο γνωστός πεζογράφος Αντώνης Σαμαράκης, το έργο του οποίου έτυχε διεθνούς αναγνώρισης. Γεννήθηκε στις 16 Αυγούστου του 1919. Έργα του έχουν μεταφραστεί σε 33 γλώσσες και κυκλοφορούν σε όλο τον κόσμο. Για τη συλλογή διηγημάτων «Αρνούμαι», τιμήθηκε το 1962 με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος και για το μυθιστόρημά του «Το λάθος» με δύο λογοτεχνικά βραβεία: στην Ελλάδα, το Βραβείο των «12» το 1966 και στη Γαλλία, το Μεγάλο Βραβείο Αστυνομικής Λογοτεχνίας το 1970. Επίσης, για το σύνολο του έργου του τιμήθηκε το 1982 με το Βραβείο Λογοτεχνίας «Ευρωπάλια» και με το Κρατικό Βραβείο Τεχνών και Λογοτεχνίας το 1995 στη Γαλλία.
Ο Αντώνης Σαμαράκης εμφανίστηκε στην πεζογραφία το 1954 με το διήγημα «Ζητείται ελπίς». Ήταν πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε αρχικά στο Υπουργείο Εργασίας, θέση την οποία εγκατέλειψε μετά την επιβολή της δικτατορίας του Μεταξά, για να επανέλθει το 1945 μέχρι και το 1963. Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής συμμετείχε στην εθνική αντίσταση. Το 1944 συνελήφθη από τους Ναζί και καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά κατάφερε να αποδράσει.
Εργάσθηκε ως εμπειρογνώμων της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας των Ηνωμένων Εθνών σε πολλές χώρες για κοινωνικά θέματα και το 1989 ανακηρύχθηκε Πρεσβευτής Καλής Θέλησης της UNICEF για τα παιδιά του κόσμου.
Το έργο του είναι μαρτυρία για την τραγωδία του ολοκληρωτισμού, για την απουσία της ελευθερίας και τη μάχη που δίνουν οι άνθρωποι για να την κατακτήσουν. Έχει έντονο το στοιχείο της κοινωνικής καταγγελίας και αντικατοπτρίζει τις προσωπικές του ανησυχίες για το παρόν και το μέλλον της σύγχρονης κοινωνίας. Ο Σαμαράκης χρησιμοποιούσε απλή γλώσσα και μη επιτηδευμένο ύφος και προσέγγιζε τα θέματά του από μια έντονα ανθρωποκεντρική γωνία. Ακόμη, χαρακτηριζόταν από την αγάπη του για τους νέους. Δική του ιδέα ήταν η δημιουργία της Βουλής των Εφήβων, που οδήγησε στη διοργάνωση άτυπων συνεδριάσεων της Βουλής, όπου δίνεται ο λόγος σε νέους από όλη τη χώρα.
Υπήρξε επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής των Πανεπιστημίων Αθηνών, Πατρών και Ιωαννίνων. Στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, τα έργα του διδάσκονται στη δημοτική και μέση εκπαίδευση, καθώς και στα πανεπιστήμια.
Ο Αντώνης Σαμαράκης έφυγε από τη ζωή στις 8 Αυγούστου 2003. Σύμφωνα με επιθυμία του, το σώμα του δωρήθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για έρευνες των φοιτητών της Ιατρικής Σχολής.
